คร่ำครวญหวนคิดถึง
ความรักเคยซึ้งหวานตรึงฤทัย
สุดตรมขมขื่นไฉน
พิษรักยามพรากจากไปพาหัวใจชอกช้ำสิ้นดี
ร้าวรานทรวงใน
เหลียวมองใครใครยิ่งเปลี่ยวใจเหลือที่
เขาทำหมางเมินหน่ายหนี
เหมือนดังไม่มีน้ำใจไมตรีแก่ใคร
อาจเป็นเพราะฉันเหงา
ความทุกข์จึงเร้าเผาผลาญดวงใจ
โปรดช่วยฉันหน่อยได้ไหม
สงสารคนที่ยากไร้ความรักในชีวีเถิดหนา
หวังความปรานี
แม้เพียงไมตรีเธอก็มีคุณค่า
มิอาจคิดปรารถนา
ขอเป็นศรัทธารักในฤทัยจากเธอ
|
