เกิดมาเป็นคนรักตนอย่าเหลิงเหลวไหล
ใช้ชีวิตตามแต่ใจปล่อยไปตามโชคชะตา
ต้องหักห้ามไว้อย่าให้ใจคอยนำพา
แม้เรามุ่งปรารถนาศรัทธาจากชน
ยากดีมีจนทุกข์ทนไม่สูญเสียขวัญ
ทุกคนสองมือเท่ากันแผกกันตามกรรมแห่งตน
ใช่เพียงคอยวันอย่ามัวฝันต้องขวายขวน
ฟ้าดินจึงจะช่วยดลผลมาดังใจ
หากใครคิดแต่คอยโชคช่วย
ชีวิตคงจะม้วยด้วยไม่สมฤทัย
ต้องช่วยตนพร้อมผจญโพยภัย
ร้ายดีสู้ไปมิยอมให้ใครมาหยามกัน
โชคชะตาชนหมุนวนใช่หนสองหน
ถึงคราวแล้วคงเยี่ยมยลช่วยดลผลมาผูกพัน
เมื่อเราช่วยตนโชคคงดลให้สุขสันต์
พบดาวที่พราวพร่างขวัญหวังอันใจปอง
|
