หมู่) ความรักเรียกหาแม้นว่าภิรมย์สมใจ
โลกก็สดใสเหลียวมองทางใดชื่นใจหนักหนา
รักตรึงซึ้งปราณดื่มดาลอุรา
โลกดุจดังเมืองฟ้าเพราะรักลอยมาคล้องใจ
ชาย) เกิดมาต้องเคยรักชอบชื่นเชยชูฤทัย
แต่เราช่างยากไร้เนื้อคู่อยู่ไหนไร้คนปรานี
แม้ตัวเธอเวทนาขอได้เมตตาปลอบชีวี
ลองทำทานชีวันฉันดูสักทีหวังเพียงเธอนี่ช่วยชูชุบขวัญ
หญิง) ชาติชายน่าชังน้ำใจชั่วจังหวังค้ากำไร
หลอกลวงให้หลงใหลแล้วก็ผลักไสมิได้ไยดี
หาคนใหม่มาไว้ครองหญิงต้องหม่นหมองชั่วชีวี
คารมเริงเชิงชายเม็ดพรายมากมีน้ำคำชายนี่ไม่ควรยึดถือ
ชาย) ผู้ชายที่ดีนั้นยังมากมีมิควรแคลงใจ
จะบอกให้เอาไหมแม้เธอได้ไว้สมใจมิคลาย
รักกับพี่สิดีแน่น้ำจิตเที่ยงแท้ตราบวันตาย
อันดวงใจไมตรีมิมีเสื่อมคลายรักพี่ไม่หน่ายเช่นใครเขาหนา
หญิง) เบื่อฟังถ้อยคำเพราะยังเจ็บจำช้ำใจเจียนตาย
แรกรักก็มั่นหมายแล้วก็ห่างหายคล้ายกันทุกคน
รักกับพี่สิจะแย่ฉลฉ้อตอแหลมากเล่ห์กล
ใครปลงใจนำพาถึงคราอับจนแล้วต้องหมองหม่นอยู่เดียวเสียวขวัญ
|
