พากเพียรเสียเหนื่อยใจสมฤทัยที่รอมา
เสร็จศึกษาวิชาผองเราเริงร่าทันใด
มาสำราญร่วมกันให้ชื่นใจ
แล้วค่อยแยกไปรับงานใหญ่ข้างหน้า
จำตรึงจิตอุตรดิตถ์ถิ่นเคยเนา
สรรค์สร้างและกล่อมเกลาผองเราให้งามสูงค่า
เมื่อยามแรมไกลในหัวใจมิแรมรา
ด้วยเคยศึกษาศรัทธามานานครัน
ภาคภูมิหทัยเพราะตั้งใจใฝ่อารมณ์
ช่วยเปลื้องทุกข์สังคมใช้เมตตาห่มชีวัน
อุทิศตนช่วยชนทั่วหน้ากัน
มิได้เดียดฉันท์เพราะสัมพันธ์วิญญาณ์
อันบานชื่นก็คือขวัญชื่นฉ่ำชูใจ
ชี้ชวนชนทั่วไปซึ้งตาชื่นในคุณค่า
ค่าพยาบาลปณิธานมีดังว่า
ที่เราใฝ่หาศรัทธาเป็นนิรันดร์
|
