พณิชยการสยาม
นั้นนามเลิศหรูผ่องพรรณ
สถานที่เราได้เพียรเรียนกัน
หมายมั่นอยู่นานช้า
ความรู้ที่ครูให้นั้น
น้อมนันท์สร้างสรรค์ศรัทธา
ให้ผองเรานั้นแกร่งในชีวา
สมค่าแห่งคนพ้นไป
เมื่อยามพิกุลเบ่งบาน
ความหอมซ่านอบอวลหวนกลิ่นไกล
มาลีนี้ชวนฝันใฝ่
หอมห้อมใจไม่จางร้างอุรา
พี่น้องผูกพันมั่นไว้
รักในศักดิ์ศรีเรื่อยมา
สามัคคีกันมั่นในวิญญาณ์
มิคลาคลาดไปนิรันดร์
|