สมาคมศิษย์เก่าวิทยาลัยกรุงเทพฯ นั้น
แหล่งรวมขวัญผองเรานั่นผูกพันกันไม่คลาย
เชื่อมโยงใยสัมพันธ์ให้มั่นไปไม่ห่างหาย
สามัคคีมิหน่ายไม่รู้คลายจากหัวใจนั้นรักกันไม่มีวันสิ้น
อยู่แห่งใดยังเฝ้าคิดถึงความเก่าอันสดใส
ช่อชัยพฤกษ์ชวนครวญใคร่เกียรติไกรในจิตจินต์
ดุจดังเพชรงามก่องเก็จค่าชวนควรถวิล
ครองความงามวาบวับวามอาจินต์
อันความดีเทิดไว้ในชีวิน
ให้ชนลือระบิลไม่หน่าย
|