ต้องจำร้างราขอลาพาณิชย์สีลม
ร้าวทรวงวิตกอกตรมแสนขื่นขมหทัยหนักหนา
โถเราได้เคยอยู่มา
เห็นจนเจนตาถึงยามคล้อยคลาให้เศร้า
จากมวลมิตรไปหัวใจส่งไปถึงกัน
มิลืมรักผูกพันเคยร่วมวันสุขสันต์รื่นเร้า
ใช้วัยและวันแนบเนา
แล้วใจใครเล่าเขาจะหลงลืมปลื้มกัน
ลาแล้วสำเภาอันเลิศค่า
รับส่งเรามาจนถึงท่าเราสำคัญ
สีฟ้าขาวพริ้งพราวนั่น
เร้าชีวันเราผูกพันล้นอุรา
กราบลาฟ้าดินหมองในจิตจินต์มิเลือน
ถึงวันย้อนเยี่ยมเยือนขอเพื่อนใจอย่าได้ลืมหนา
หวังใจได้กลับคืนมา
รักยังรอท่าถามทวงขวัญมาเถิดเอย
|
