สาวเอ๋ยสาวใต้
เศร้าใจไม่บาย
เพราะผู้ชาย
เลวร้ายหนักหนา
เห็นเดินหุ่นดี
มั่งมีเงินตรา
กลับใจกล้า
ปลิ้นปล้อนกามามักง่าย
ชายโฉดเชิงชาญ
ชำนาญบ่วงผลาญเนื้อทราย
คำเขาคมคาย
ตาเขาตาข่ายดักเรา
ผู้ชายชอบทำ
ไม่จำความเก่า
ได้เป็นเอา
ชิมแล้วเลือนเราลืมไว
รักเนื้อรักนวล
น้องควรปรามใจ
กลับปล่อยไฟไหม้ลามความสาว
หลวมตัวลืมตน
หลงคนรวยเขา
กลุ้มเกินกล่าว
ฉ่อนฉาวชีวินสิ้นหวัง
ว้าเหว่อาวรณ์
รุมรุมทุกข์ร้อนเรื้อรัง
คราเขาชิงชัง
ก็คล้ายตายทั้งยังเป็น
เสดเอ๋ยเสดสา
น้ำตากระเซ็น
อยู่อย่างเดน
ชอกช้ำลำเค็ญเสดสา
|
