เสียงดุเหว่าแว่ว ฉันฟังเจื้อยแจ้ว แว่วสำเนียงเสียงใส
เสียงดุเหว่าเร้าใจ ฟังแล้วพาให้ หัวใจระทม
ดุเหว่าเจ้าเอย แสนเชยน่าชื่น เจ้าคงรื่นอารมณ์
ดุเหว่าเจ้าชื่นชม ร้องระงมสมที่เจ้าสุขใจ
ฟัง ฉันฟัง ฟังไป ฟังแล้วให้นึกถึงความหลัง
เสียงดุเหว่าร้องดัง นึกถึงความหลัง มันช่างตรอมตรม
ดุเหว่าเจ้าเอย ช่างไม่รู้เลย ว่าหัวใจข้าระทม
เจ้ามัวแต่ชื่นชม หัวอกข้าตรมเพราะเสียงเจ้าเร้าใจ
ก่อนเคยชื่นฉ่ำ เคยพลอดเคยพร่ำ ฉันยังจำได้
ชุ่มชื่นฤทัย คำที่ได้สัญญาต่อกัน
แต่เดี๋ยวนี้รักนั้นกลับแปรผัน ทิ้งให้ฉันตรอมตรม
เสียงดุเหว่าร้องระงม ฉันยิ่งระทม คอยรักเก่าเศร้าใจ
|
