ศรีเอยศรีเมืองเรืองศรี
ศรีอุทัยธานี โสภี พรายพร่าง
ดั่งดาวอะคร้าวทิพางค์
ลอยหลั่นลงมาวางไว้กลางแผ่นใจ
รักเอย รักชาวเรานี้
รักอุทัยธานีมีสวรรค์ไสว
น้ำมีปลา นามีข้าว พราวไป
ป่ามีไม้ไร่มีผล ต้นพืชพันธ์
ขวัญเอย ขวัญชาวเราผอง
รักอุทัยแดนทอง คล้องจองใจมั่น
ไม่ตายไม่คลายสัมพันธ์
มนต์อุทัยอาถรรพ์นั้นเรียกร้องเรา
|