ดอยสูงจนเลื่องลือ
ฉันนี่นะหรือฉันชื่ออินทนนท์
เดิมหาใครใครยล
มิเจอสักคนจนฉันอ้างว้างใจ
ครั้นเห็นทางขึ้นลง
พากันลุ่มหลงแม้นอยู่ไกลแสนไกล
เริงเหลิงชมเคียงใกล้
เหมือนมาลูบไล้หาสุขไหนไม่มี
เพลินสมอุรา
เอื้อนเอ่ยวาจาขอลาไปที
อาลัยนักรักจะมาอยู่นี่
รอหลายปีก็ไม่เห็นมา
อินทนนท์คงอยู่
ใครเล่าจะรู้ฉันเปลี่ยวใจทุกครา
ใครรักใครในหล้า
ฉันรักเพียงฟ้าขอคู่ฟ้าเรื่อยไป
|