ฉันเป็นสาวลูกทุ่ง ฝันฟุ้งถึงเมืองกรุงทุกครา
ได้ฟังคนเขาเล่ามา กรุงเทพนั่นหนาโสภาน่าชม
เสียงเสนาะบรรเลง ครื้นเครงเสียงเพลงระงม
จะไปไหนช่างแสนเริงรมย์ ชวนนิยมเพลงร้องก้องไป
ข้างถนนหรือใต้สะพาน ผู้คนสำราญหัวใจ
บ้างนั่งยืนแล้วก็ร้องเพลงไป ฟังไกลๆ เสียงครั่นครื้นฤดี
แน่ะเขาทำเสียงกลองประหลาด ทึ่งเขามากเขาเก่งเหลือที่
แต่แปลกใจที่พ่อนักดนตรี เปรยวจีว่าหญิงหลอกลวง
|