เห็นโดมสูงลิ่วให้วาบหวิวโศกตรม
ฝืนใจสุดข่มด้วยรักโดมหนักหนา
ถึงต้องคลาดแคล้วจากไปแล้วลับตา
มอบดวงวิญญาคอยเฝ้าบูชาโดมทอง
ขวัญโดมสูงเด่นเมื่อได้เห็นชื่นใจ
โถ เคยอยู่ใกล้ต้องลาลับไกลหม่นหมอง
แสนเศร้าไม่หายเฝ้าคอยหมายหวังครอง
อยู่เคียงโดมทองที่ฝันคอยปองไม่คลาย
จำปียูงทองเพียรเฝ้าเมียงมองเรียกหา
เมื่อรับปริญญาขอวอนเธออย่าไปหาย
จงหวนกลับคืนเยือนถิ่นเคยชื่นชิดกาย
คิดถึงโดมทองที่หมายอย่าสิ้นเสียดายใยดี
เห็นโดมสูงลิ่วให้วาบหวิวเศร้าใจ
ถึงคราวจากให้ห่วงใยมิคลายหน่ายหนี
แม้นจากพี่น้องจากโดมหมองฤดี
ฝากใจไมตรีเลือดเนื้อชีวีเฝ้าโดม
|
