ดุจดั่งดวงใจหมองไหม้หม่นหมาง
ต้องจำร้างลาแดนรามยามฟ้าเรืองรอง
หวั่นหวั่นวังเวงหวาบหวิวทรวง ภวังค์หนักหน่วงห้วงใจหมอง
ถึงคราจำต้องร้างไกล
อยากเปลี่ยนเวียนวันผันมาอย่างเคย
ขวัญเชยชิดชม สุขเอยสุขสมดวงใจ
อดีตในแดนถิ่นแคว้นรามเรืองรองอร่ามกว่าแดนไหน
หอมหวนไมตรีมิจาง
ความหลังฝังจิตหมู่มิตรมีมามากมาย
เพื่อนหญิงเพื่อนชายต้องจำไกลฝันใฝ่ตามทาง
ลูกยามไกลพ่อห่อเหี่ยวใจอยู่ไหนอ้างว้าง
พ่อขุนรามแห่งความหลัง ลูกยังไม่ลืมรักพ่อ
จะกลับมาเยือนเหมือนเคยได้ยล
ต้องมนต์ฟ้ารามประเวศเขตขามรามรอ
อดีตยังจำซาบซึ้งใจในความแปลกใหม่โอ้ใครหนอ
รักเราเหมือนพ่อขุนราม
|
