(หมู่หญิง) โอ้อ่างแก้วแพรวพราย
นอนซบหินทรายหายใจรวยรื่น
หวานอันใดฉ่ำไปจนชื้น
ทั้งวันทั้งคืนเจ้าเครงครื้นรื่นรมย์
โอ้อ่างแก้วแววตา
ชายเมื่อหญิงมาหาความเย็นร่ม
เห็นเพียงแววอ่างแก้วงามสม
ขวัญพลอยภิรมย์ชืนชิดชมร่มเงา
(หมู่ชาย) โอ้วิมานสวรรค์
เพ้อใครกันนั่นพล่ามเอาเพรียกเอา
อ่างแก้วคงเรียกเร้า
ฟ้าพิงค์พริ้งเพราให้คนเขาพลอดกัน
(พร้อม) โอ้อ่างแก้วแวววาว
คงเคลิ้มเห็นดาวเคล้าดอยลอยหลั่น
น้ำรัญจวนคลื่นครวญกระสัน
ซึ้งในสัมพันธ์ที่หญิงปันให้ชาย
|
