อกเอ๋ยบาปกรรมจึงจำใจต้องทนทาน
เกิดมาพิการการงานทำอย่างบากบั่น
ร่างกายพิการอย่างฉันสุดแลหาใครผูกพัน
อกใจตื้นตันทุกทาง
ชาตินี้เกิดมาเทวาคงปั้นมาเกิน
ผู้ดีเขาเดินยังเมินเดินหลบหลีกห่าง
พวกชาวสังคมขัดขวางไม่ยอมสังคมร่วมทาง
กีดกันขัดขวางหนักหนา
หลังฉันมันโกงโก่งคอ
ต้องเดินหลังงอตัวงอลากขา
จิตเจียมอยู่ตามประสา
รูปดำเป็นกาในหมู่หงส์
โธ่เอ๋ยรูปธรรมนามธรรมนำเกิดมาทราม
ร่างกายไร้งามใจงามนำประเสริฐส่ง
หากเพียงแต่หลังค่อมลง
แต่ใจยังถือซื่อตรงจิตใจมั่นคงหนักหนา
|
