เมื่อลมพัดสายลมนั้นเย็น
สุดจะเว้นคะนึงถึงเธอ
เคยพลอดเคยพร่ำ
ฝากรำพันด้วยกันเสมอ
ต่างฝากรักฝากใจให้กัน
ต่างรำพันต่างสัญญาไว้
ว่าจะไม่ลืม
สองเรานั้นปลื้มอิ่มเอมใจ
แต่เดี๋ยวนี้ความรักนั้นจืดจาง
ช่างมาร้างเหห่างไปได้
เราเฝ้าคิดคะนึงถึงเธอ
เราเฝ้าเพ้อละเมอฝันใฝ่
ใจหนอใจช่างไม่เลือน
ในยามนี้หัวใจฉันเศร้า
ความรักเร้าใจไม่คลายเคลื่อน
ยังติดใจเตือน
ไม่มีวันจะพลันสลาย
ใจฉันช้ำระกำเพราะเธอ
ดูหรือเธอช่างมาแหนงหน่าย
เธอช่างกระไร
แหนงรักง่ายหน่ายรักพลัน
หวานฉ่ำนักคำที่ฝากไว้
จับหัวใจแนบสนิทตรึงจิตฉัน
ใจเธอหนอช่างลืมรักง่าย
ส่วนหัวใจฉันยังหมายมั่น
คำสัญญาฉันไม่ลืม
|