ช.) รักล่วงห่วงใยยอดจิตใจที่ได้ฝากคำ
จากกันด้วยกรรมจึงช้ำตรม
เคยเคล้าคู่ใจลูบไล้รื่นรมย์
ยิ่งตรองยิ่งตรมอกใจขื่นขมหนักหน่วง
ครวญคร่ำกล้ำกลืนกล้ำความโศกฝืนคู่ชื่นห่างตา
เมื่อไรจะมาให้ชิดทรวง
ความหลังเฝ้าเตือนดุจเหมือนหลอกหลวง
แต่ใจยังหวงยังคิดให้ห่วงดวงใจ
จำจรจำใจจำไกลจำร้าง
รักเคยเคียงข้างยังหมางไหม้
ความจริงเราสองปองใจ
รักยังอาลัยต้องหักใจให้ฝืน
จำพรากจากกันแต่ยังผูกพันตื้นตันหทัย
สิ่งที่สุขใจก็หายคืน
กรรมเอ๋ยโอ้กรรมชอกช้ำกล้ำกลืน
ไม่ทันยั่งยืนดังฝันพอตื่นคืนคลาย
ญ.)ครวญคร่ำอยู่ไยหักอกหักใจหทัยลำเค็ญ
สู้ทนยากเย็นไม่เว้นวาย
ความรักปักใจใช่คิดเคลื่อนคลาย
ห่างกันแต่กายแต่ใจไม่หายสุดห่วง
รักใช่กลั่นกรองแต่สุดจะปองหม่นหมองด้วยกรรม
ยิ่งตรองยิ่งทำให้ช้ำทรวง
ความรักผูกพันใช่ฉันหลอกลวง
สุขใจก็หวงใจฉันห่วงอาลัย
จำจรจำไกลจำใจจำร้าง
รักพลันเหินห่างยังรักใคร่
ดวงใจยังรักตรึงใจ
รักมีเยื่อใยแต่จิตใจขื่นขม
ตั้งแต่จากกันตื้นตันพี่เอยไม่เคยสุขใจ
แต่ทนอยู่ไปด้วยแสนตรม
สุดหวังแนบกายสุดหมายชื่นชม
หน้าชื่นอกตรมชอกช้ำข่มตรมใจ
|
