โอ้รักของเรานี่เอ๋ย
ก่อนนี้เคยชื่นฉ่ำ
เคยชื่นแต่ในคำพร่ำ
โอ้รักยังจำได้
ชื่นใจนัก
เคยร่วมสมัครมั่นรักปักใจ
ร่วมรักสัมพันธ์กันในหทัย
ครั้นเราร่วมรักต่อไป
รักนั้นไฉนจึงขื่นขม
ต้องระทมในใจ
โอ้หนอน้ำใจชาย
ก่อรักง่ายแล้วหน่ายไป
แรกรักก็ว่าไว้
ว่าจะรักให้ยืนนาน
ครั้นสมรัก
เขาก็พลันผลักทำรักหักราน
เราหรือเจ็บใจเชื่อในคำหวาน
หาคิดว่าเขาจักพาล
รักกำลังหวานกลับขื่นขม
ต้องระบมระบอม
อย่างนี้เองหนอชายเอ๋ย
ไม่คิดเลยจักตรอม
ข้าหรือสู้ถนอมกล่อม
โอ้รักเคยย้อมใจ
ลิ้นลวงหลาย
รักแล้วมาหน่ายช่างร้ายเสียจริง
อันรักผู้ชายกลับกลายกลอกกลิ้ง
น้ำใจไม่แน่แท้จริง
รักแล้วก็ทิ้งยิ่งร้าย
โอ้กระไรชายหนอ
|