น้องเป็นนางอยู่กลางวิญญา
พี่เพ้อละเมอเรื่อยมาร้อนอุราดั่งถูกไฟผลาญ
ฝันเฝ้ารำพึง จิตคะนึงแต่น้องนงคราญ
แววเนตรช่างคมหวานเพ้อรำพันด้วยใจใฝ่ปอง
น้องงามเกินกว่ามวลนารี
ทั่วแคว้นในแดนปฐพี หรือจะมีใครงามเทียมน้อง
แม้เทพเทวีสุดโสภียังสวยเป็นรอง
งามหนึ่งไม่มีสองผิวเรืองรองเย้ายวนป่วนใจ
* รักดุจดั่งดวงชีวา
รักมากจนเหลือคณา เปรียบห้วงเวหาที่ว่ายิ่งใหญ่
ยังไม่เท่าครึ่งรักเจ้าทรามวัย
นี่พี่รักเปี่ยมฤทัย รักสายใจเหลือแล้วเอย
รักเกินคำกล่าวคำพรรณนา
พี่หวงในดวงสุดาแม้นได้มาเป็นคู่เขนย
พี่จะถนอมไม่ขอยอมห่างน้องทรามเชย
ใจพี่ยังไม่เคยรักใครเลยเหมือนดังแก้วตา
|
