แว่บเดียวที่เผลอใจ
ช้ำจนเกินกว่าบรรยาย ว่ามันโหดร้ายเท่าใด
ปล่อยตามอารมณ์ เคลิบเคลิ้มคำคมลวงใจ
คารมหวานซ่านทรวงใน ไม่ได้ระวัง
แว่บเดียวที่เผลอตัว
เพราะความหลงผิดเมามัว ปล่อยตัวจึงได้พลาดพลั้ง
จะมีชายไหน มารักมาใคร่จริงจัง
อารมณ์ที่ไม่ยับยั้ง ชีวิตพังอย่างน่าเสียดาย
หมดสิ้นแล้วความสาว ใครรู้เข้าเหลืออาย
โอ้เจ็บจำไม่วาย อับอายผู้คน
ล้างคาวเท่าไรจะหาย คิดเมื่อใดกังวล
ให้วุ่นวายสับสนทุกทนอุรา
แว่บเดียวที่เผลอไป
แผลรักฝังฝากรอยไว้ ทุรนทุรายหนักหนา
เมื่อใดหวนคิดชีวิตเพียงมรณา
ระเริงหลงเล่ห์มายา ทรมาตราบชีวิตวาย
|
