หัวใจใครเล่าแนบเนาเฝ้าคอยใฝ่ฝัน
หมายปองหวังครองสัมพันธ์รักอันคงมั่นไม่คลาย
แม้กายจะห่างไม่เคยจืดจางว่างวาย
มอบใจรักไว้แทนกายไม่เคลื่อนคลายจากกัน
รักคงหวานฉ่ำด่ำในหทัยหนักหนา
แม้เธอมิแรงร้างราสัญญาเคยได้ผูกพัน
น้อยใจรักเอยไม่เคยซื่อตรงต่อกัน
กลับบิดผันคืนคำมั่นให้โศกศัลย์ครวญหา
หัวใจของเธอนั้นทำด้วยอะไร
กลับกลายได้หลายนัยไม่มั่นคงเหมือนว่า
เสียแรงที่ฉันศรัทธา
หลงมั่นหนักหนารักมาเปลี่ยนไป
เหมือนดังคมมีดที่คอยมากรีดมาเฉือน
ทิ้งรอยระกำช้ำเตือนมิเลือนเจื่อนจางจากใจ
แสนตรมขมขื่นสุดกลืนกล้ำในหทัย
เล่ห์แห่งรักชักนำให้เคียดคลั่งใจไม่หาย
|
