จากนี้จนนิรันดร์
สิ่งที่หวังก่อนนั้นพลันสิ้น
ความหวังพังพ่ายภิณฑ์
สุดถวิลช้ำจินต์หนักหนา
อกเอ๋ยเคยสัมพันธ์
ต้องจากกันห่างหันคลายค่า
ใช่ร้างจางศรัทธา
หากสุดคว้ารักมาชื่นชม
เพราะกรรมรักนั่น
พรากเรานั้นให้ฝันเลือนล่ม
เธอมีคู่ชิดชม
รักจึงไม่สมสุดตรมหมองไหม้
ต้องร้างจางสัมพันธ์
โอ้กรรมนั้นสาบสรรเราได้
ต้องคืนเธอให้ไป
ด้วยใจอันระทม
จากนี้จนนิรันดร์
ไม่มีวันร่วมขวัญภิรมย์
เราสองต้องชวดชม
ใจขื่นชมระทมไม่หาย
โอ้รักมาชักนำ
ให้ระกำให้ช้ำมิคลาย
ใจเพ้อจนวุ่นวาย
สุดมั่นหมายคงได้แต่ครวญ
เหมือนดังฟ้ากั้น
ให้เรานั้นใฝ่ฝันรัญจวน
รอยกรรมกลับย้อนทวน
รักจึงให้หวนป่วนใจเหลือที่
แต่นี้คงร้างกัน
สุดใฝ่ฝันร่วมขวัญฤดี
ที่ไหนจะได้มี
จากนี้จนนิรันดร์
|
