จะมัวมาทำอายใครเขาอยู่ไฉน
ไม่ลองมองดูใครใครเขาทำอย่างไรนั่นหนา
ก็ล้วนมักได้คว้าไขว่กันทุกท่า
มิได้ใส่ใจมาอับอายดินฟ้าไว้แม้ซักน้อย
หากใครมีมือยาวปองสาวได้ไขว่เอา
ไม่มีใครยอมดูเบาล้วนตวงตักเอาไม่ถอย
กระแสน้ำใช่ไหลคอยใครสักหน่อย
น้ำขึ้นอย่ายืนคอยเพลินเผลอมือปล่อยลอยล่วงไปได้
หวั่นอินทร์พรหมไยไม่ตายแล้วอย่ากลัว
ถึงเลวก็ตัวของใครชั่วเมื่อไร
ชีวิตนี้หรือถืออนิจจังใดได้
นรกอยู่ไกลป่วยการใส่ใจมิคิดยึดถือ
หากเรามัวทำอายกลัวขายหน้าค่าตา
เรื่องจะมีใครใครมาชมชื่นศรัทธาน่ะหรือ
อย่าคิดฝันเฟื่องหาเรื่องทำไว้ชื่อ
ไร้ผู้จะนับถือจะหลงมัวซื่อครองสัตย์ไยเล่า
|
