ตัวมาปากน้ำ น้ำตาเจ้ากรรมพรำร่วง
มันรินล้นทรวง รดแดร้อนดวงร่วงพรำจนช้ำเลือดตรม
อยากผลักชีวิตผลอย คล้อยลอยน้ำไปตามคลื่นลม
ระทวยระทม แล้วจมร่างตามความรักร้างไป
เธอคนปากน้ำ น้ำคงขึ้นลงตรงหน้า
จะลอยน้ำมาหาเธอทุกคราคลื่นครวญรัญจวนป่วนใจ
จะพร่ำคำเพ้อ ละเมอมนต์รักมาตามฝั่งไกล
ร้องเพลงผีพราย พิไรขอรักเธอไว้โลมฝั่ง
ฝันฝัน เพ้อเพ้อ เธอก็คงคร่ำครวญ
ปากน้ำคงซึ้งโศกซวนทบทวนหวนไปยังเบื้องหลัง
เราฝากสัมพันธ์ น้อยหรือนั่นมันรักหรือชัง
เพราะเธอว่าจะรักจริงจัง ฉันจึงหวังคลั่งไคล้มิคลาย
*ลาทีปากน้ำ น้ำจงจบกรรมจำเศร้า
วิญญาณรักเราน้ำจงรับเอาเฝ้าธารอันพล่านภูติพราย
อนาถใจหนา ขอลาดินฟ้าอาวรณ์ก่อนตาย
โถยังเสียดาย เสียดายนิยายสวรรค์สวาท
ซ้ำตั้งแต่ *
|
