อิขิ นาขื่อ โรเหมะ อิมิ โคะชีโนะม้า ขื่อหงิ
อะตา นะซื้อ งะตาโนะอา นะอิงงามี
ฉิอินดาฮะ ซึอดะ โยโอ๊ะ โต๊ะมีซัน
อิกิ๊ ตะอิ ตะโต๊ะวา โอชาก๊ะซา มะเดโหมะ
ชินดา โนะโฮะ โตะเกโนโอะ โต๊ะมีซัน
เอะเอ็ดสะโห่โฮ เก็นอิ๊ยาดานา
สุหงิตาหมุ คะชี โอ๊ะรู รามูจาน้า อิหงะ
ขะเตโมะซึ มิรูยูโกะ สึโหนะอาโต
หิซัสสิบู ริดะ นาโอะ โต๊ะมีซัง
อิมะจะโย บิ๊นะโหมะ ขิราเนโนโยกาโหยะ
โคเรเดะดิ ชิบึ๊หยะโอะ โต๊ะมีซัน
เอะเอ็ดสะโห่โฮ ซือมะต๊าเรเม
โอ้เธอช่างงามกระไรงามยิ่งหญิงใดที่ไหนมาเทียมเธอ
วันคืนฉันเพ้อเพียงยลหน้าเธอคล้ายดวงจันทร์
เนตรเธอคมวาวดุจจะน้าวโน้มใจพลัน
ทุกครั้งพบเธอเป็นเพ้อครวญ
รัญจวนฤทัยให้ป่วนปั่น
ยามเธอพบฉันมีความสัมพันธ์ทุกนาที
โอ้ตาเธอนี้มี มนต์ทวีให้ตามไป
เมื่อตาเรามาเจอกันมีความสัมพันธ์กับฉันในดวงใจ
ความจริงนั้นไซร้ดวงใจละเมอเพ้อรำพัน
แต่เธอทำงอนพี่เฝ้าวอนทุกคืนวัน
ง้อนักมักงอนทำค้อนเมิน
ยามเดินฉันเดินเพลินตามพลัน
ดวงใจฉันนั้นรำพึงคะนึงถึงทรามวัย
โอ้ใจเธอเอ๋ยใจ ไยละเลยให้เรียมตรม
|