(สร้อย 1) ถิ่นไทยเรานี้ไกลกว้าง
ทุกถิ่นทั่วทางงามน่าชมสมตาม
นามนิยมสมญาสยาม
เมืองยิ้มพริ้มพร่ำงามล้วนชวนชื่นบาน
(สร้อย 2) ท่องไปจะเหนือหรือใต้
ล้วนน่าเพลินใจงามถิ่นไทยไหนปาน
มีน้ำใจไว้ให้ดื่นดาล
ติดตรึงซึ้งซ่านตระการใจไม่จาง
ชาย) ดวงชีวันขวัญเอยฝันใฝ่
น้องอยากไปเที่ยวไหนใดนั่น
ไปแก้วตาอย่าช้าไปกัน
ฟ้าหล้าเรานั่นช่างสวยช่างใส
เราจะปีนเขาเลาะลำเนาพงไพร
แล้วลุยคลื่นเย็นใจให้เพลินในชีวัน
ซ้ำ (สร้อย 1)
หญิง) ภูมิลำเนาของเรางามเด่น
แสนร่มเย็นแมกไม้พรายพรรณ
ฟังพี่เชิญสะเทิ้นทรวงสั่น
ฉันให้ไหวหวั่นภัยผองไม่หาย
ชวนให้ปีนเขาสอยดวงดาวอำไพ
ร้อยอารมณ์เพลินไปชื่นไฉนใดกัน
ซ้ำ (สร้อย 2)
ชาย) ขวัญดวงจิตอย่าคิดหวาดหวั่น
ถึงไหนถึงกันพี่ครองขวัญเคียงใกล้
จะปกป้องไม่ให้ผองโพยภัย
ชิดใกล้ดวงใจอย่าได้ร้อนเร่า
จะขออุ้มเจ้านงเยาว์
ขึ้นเขาวังนั่นชมจันทร์ฝันเฟื่องไป
ซ้ำ (สร้อย 1)
หญิง) แสนกลัวใจว่าไว้ทุกสิ่ง
มิจริงดังมั่นพูดเล่นกันไปได้
เพียงบันไดที่บ้านนั้นยังไง
ไหนว่าเกือบตายอกใจเสียวสั่น
จะหาญล่องตัวฉัน
ขึ้นเขาวังนั่นไม่ทันถึงหรอกคุณ
ซ้ำ (สร้อย 1 และ 2 เร่งจังหวะ)
|
