โอ้หาดบางแสน
ดินแดนแห่งความหลัง
ยังจดจำฝังใจไม่เลือน
เห็นแล้วใจสะเทือนอดีตคอยเตือนมิวาย
ก่อนเคยสุขสันต์
แล้วพลันมาแปรปรวน
ใจคร่ำครวญเพราะรักมากลาย
เหลือไว้เพียงรอยทราย
แต่รักไม่กลับคืน
คลื่นสาดซัดหาดทราย
ฟังดูช่างคล้ายเสียงสะอื้น
แสนระทมขมขื่น
สุดจะฝืนใจเบิกบาน
โอ้หาดบางแสน
ดินแดนแห่งความหลัง
ดังหนึ่งดูคล้ายทรมาน
แสนชอกช้ำร้าวรอนอกสะท้อนเศร้าใจ
|