ค่ำคืนเหมันต์ได้เวียนกลับมา
พี่คอยตั้งตาคอยสัญญามาด้วยตั้งใจ
จากกันทั้งปียังมีอาลัย
เจ้ามาจากไกลแสนหมองไหม้จิตใจอาวรณ์
เจ้าเคยสัญญาจะมาชื่นเชย
โอ้ ใจเจ้าเอ๋ยไยละเลยลืมคำพร่ำวอน
ตื่นตาคะนึง รำพึงยามนอน
แทบใจขาดรอนยามน้องจรไม่คืนดั่งคำ
คอยเฝ้าคอย น้องคงลืมรอย ลืมถ้อยไม่จำ
เราเคยพร่ำ พี่นี้ยังจำน้ำคำที่พร่ำสัญญา
ถ้าลมหนาวโชยพัดมาเมื่อใด
ให้คอยตั้งใจคอยถึงวันเคยแนบอุรา
แต่พอถึงวันตรงตามวาจา
พี่คอยสุดายังมิมา อุราพี่ตรม
ค่ำคืนเหมันต์ที่เคยเจอะกัน
สบตาเจ้าพลันเลยยิ้มกันเป็นที่รื่นรมย์
เมื่อยามเสียงเพลงบรรเลงเริงรมย์
พี่เคยได้ดมหอมผมเจ้าเมื่อเราเคียงคลอ
เจ้ามีไฝดำที่ตรงใต้ตา
พี่ชมสุดาตัวขวัญตายังว่าพี่ยอ
เจ้างามเย้ายวนชวนชายพะนอ
เจ้าทำหน้างอยามน้องรอพี่มาแนบเนาว์
คอยชื่นใจ เหลียวมองแลไปยังไม่เจอะเงา
อารมณ์เศร้า พี่นี้มึนเมาซบเซาด้วยเฝ้าโฉมตรู
พี่คอยขวัญใจเจ้าไยไม่มา
โอ้ ใครเมตตาเจอน้องมาจงช่วยเพ่งดู
ถ้ามีไฝงามอาภรณ์ชมพู
เจ้ายอดพธูคือโฉมตรูที่คอยแน่นอน
|
