ปวดด้วยใจถูกหนาม
ศรกามทำความเศร้าใจ
ศรรักที่ปักหักไป
หักคาใจไว้ร่วมกัน
โอ้เธอพรากจากไป
หาใช่เบือนใจจากฉัน
แท้จริงเรายิ่งผูกพัน
ร่วมรักกันมั่นทุกอย่าง
อกเอ๋ยเธอมีเจ้าของ
จำคืนจิตครองเคยปองต้องจืดจาง
ประเพณีนี้กั้นกลาง
ศีลธรรมกั้นทางคอยขวางหน้า
ต้องคืนเธอให้ไป
ช้ำใจหมองไหม้หนักหนา
เหลือที่จะหักได้เหนี่ยวใจให้มา
จึงร้างราพรากจากกัน
โอ้ชะรอยบาปหนา
หรือว่าเทวาสาปสรร
รักจึงมาถูกกีดกัน
โศกรำพันช้ำอุรา
เกิดผิดชาติพลาดแล้ว
ขวัญแก้วจึงแคล้วคลาดคลา
สองเราคุกเข่าเข้ามา
หลั่งน้ำตาพาหวนไห้
โอ้ขวัญตื้นตันหนักหนา
น้ำตาหลั่งมายิ่งพาช้ำจิตใจ
ในแววตาพร่าพร่างไป
ร้องไห้อาลัยใจเหลือข่ม
เกิดชาตินี้อดสู
เสียคู่ชื่นชูสู่สม
ขอให้ชาติหน้าได้มาชื่นชม
ร่วมภิรมณ์สู่สมกัน
|
