เราไร้คู่อยู่เดียวคนไม่เหลียวแลมอง
เราไร้คู่ประคองจ้องมองต่างคนมีคู่งามตา
ทนหมองหม่นจิตใจเป็นไฉนเทวา
ทำฉันให้เกิดมาก็ควรประทานคู่มาสักคน
ทำไมจึงไม่มีบอกฉันทีเถิดท่าน
ตัวฉันผิดคนยากจนด้วยทรัพย์จึงอับเฉากมล
คิดแล้วอยากจะตายคงจะหายร้อนรน
ความช้ำชอกกมลที่ทนก็คงจะหายทันที
เราไร้คู่แนบเคียงฟังดูเสียงใครๆ
มองฉันเปรียบอะไรทำไมโลกหนอทรมานเหลือดี
เรานี้หมดปัญญาทำไงหนาจึงมี
วานร้องบอกสตรีผู้ใดใจดีจงมีเมตตา
เราคอยดูคู่ครอง งามเรืองรองลอยเด่น
ด้วยใจอยากเห็นจึงทนลำเค็ญไม่เห็นเงาเธอมา
คิดแล้วช่างอับจนวอนทุกหนเทวา
จงหาคู่ส่งมาจะพ้นนินทาว่าฉันไร้คู่
|