น้ำค้างพรมลมเย็นเล่นราตรี
ไผ่เป่าปี่สีซอล้อเรไร
ไม้ละเมอเผลอรำทำอ่อนไหว
พาวาบใจไปตามความไหวอ่อน
นึกฝันไปใจลอยปล่อยภวังค์
สู่ฟากฝั่งขลังมนต์โพ้นคลองมอญ
เห็นคนดีศรีทรวงดวงสมร
ซบหน้านอนคลอนกายคล้ายเหนื่อยฝัน
* ฝันถึงใครกันเล่า
ฉันหรือเปล่าเธอเร้ารักมัน
ฉันจะเศร้าซึ้งโศกศัลย์
หากเธอฝันรำพันหาใคร
คิดถึงคนคลองมอญอ่อนทรวงทราม
อยากจะข้ามน้ำมาหาดวงใจ
ถามอาการฝันเพ้อเธอคลั่งไคล้
เธอชื่นใจใครกันฉันอยากตาย
(ซ้ำตั้งแต่ *)
|
