..อยากจะจับหัวใจของคุณมาแขวน ๆ
แล้วเฆี่ยนด้วยแค้น ๆ ที่มันเรรวน
ร้อยรักหมื่นรักมันทำเล่ห์กลลวงคนให้ครวญ ๆ
เมื่อหวนรัญจวน มันชวนให้ใจแค้นใจ
..อยากจะจับลิ้นลวงของคุณที่สรรหวาน
แล้วกรีดมีดคว้าน ๆ ให้รานลงไป
ลิ้นนี้ชั่วนัก มันเป็นเครื่องมือมันคือผู้แทนใจ
สิ้นลิ้นลวงใครหัวใจคงหน่ายคลายพิษลง
..เหลือเพียงโฉมหน้าที่งามสง่าและตาเศร้า
เงียบขรึมซึมเซา อยากลวงเขาแล้วเฝ้างง
เพราะจนลิ้นเอ่ยสุดจะเผยคำรักมั่นคง
สิ้นทรนง สิ้นความจำนงหลงลวงคน
..แต่ละเหี่ยเสียดายลิ้นคุณที่หวานนัก
ลิ้นปั้นคำรัก รัก เมื่อยามเปรอปรน
ทั้งๆที่แค้นยังพลอยอ่อนใจอาลัยเฝ้ากังวล
สิ้นลิ้นลวงตนฉันคงหมองหม่น จนลิ้นโลม
|