เจ้าลืมพี่แล้วลืมพี่แล้วนะเจ้าแก้วตา
เสียแรงพี่หลงเสน่หาเทิดทูนบูชารักใคร่
รู้ไหมเจ้าทำรู้ไหมเจ้าทำพี่ชอกช้ำแค่ไหน
ช่างไม่เห็นจิตไม่เห็นใจดวงฤทัยช่างดำ
โผผินจากไปไปห่างไกลแล้วไม่ห่วงหา
เหลือเพียงทรากรักปักอุราพี่จึงต้องมาเพ้อพร่ำ
คิดถึงความเก่าครั้งรักสองเราสุขหทัยยิ่งล้ำ
ไยลืมเสียได้ไม่ฝังจำพี่ระกำคร่ำครวญ
ลืมเตียงเคยนอนวอนจำนรรค์
ลืมคืนลืมวันที่รัญจวน
โอ้น้ำใจเรรวน
เจ้าไม่สงวนนวลกาย
ดวงใจเพียงหมายในรสรักใหม่
เจ้าลืมสายใยสวาทเรา
ให้เจ้าเปลี่ยนรสและเปลี่ยนรักสักอีกหมื่นชาย
แล้วมาบอกพี่ว่ากี่รายนะเขาจริงใจรักเจ้า
แม้นเขาไม่จริงเขาทิ้งเจ้าไปเช่นดอกไม้ที่เหี่ยวเฉา
ให้กลับคืนสู่อ้อมรักเราจะรักเจ้าอย่างเดิม
|
