อยากน้ำยามใดพริบตาเดียวได้ดื่มลิ้มชิมเชย
ดื่มพลันผ่านเลยดื่มแล้วไม่เคยรื่นรมย์โน้มนำความชื่น
ดื่มทิพย์วารินโหยใจหายสิ้นสุขทั้งวันคืน
ชีพฝังยั่งยืนแห้งแล้งกลับคืนชุ่มชื่นฉ่ำดวงกมล
น้ำนวลผุดผาดหยาดเย็น เธอเปรียบเช่นน้ำฝน
เลี้ยงใจหล่อใจท่วมท้น รักป้อนรักปรนรักเปี่ยมจนหลงใหล
ดื่มน้ำนางเดียว คิดปรามใจเปลี่ยวดื่มน้ำนางใด
ดื่มนวลด่ำใน ดับร้อนดั่งไฟด้วยฝนแห่งใจจากเธอ
|