ก่อนก่อนเคยรักเคยแอบอุ่นอิง
อกเอ๋ยร้างแรมเลยทอดทิ้ง
นี่หรือรักจริงจากใจ
รำพันรำพันรักมั่นเสมอ
รำพึงพร่ำเพ้อจากกันมิได้
แต่ดูน้ำใจกลับคำ
เจ็บปวดรวดร้าวเศร้าโศกระทม
โธ่ใครหรือจะไม่ขื่นขม
ร้างรักระบมชอกช้ำ
จำยอมตรอมตรมขมขื่นเพียงไหน
ไม่ตายก็คล้ายดวงใจไร้ร้าง
แยกทางฝันเศร้าหนักหนา
พื้นน้ำแผ่นฟ้ายกมาเอ่ยอ้าง
ต่างต่างเสกสรรพรรณนา
บัดนี้นี่ใครน้ำตานองหน้า
โอ้ดวงใจจ๋าอยู่หนใดใจคลอน
มันเงียบมันเหงามันเปล่าเปลี่ยวใจ
ศรัทธารักมั่นคงหทัย
ไม่รู้วันคลายถ่ายถอน
พะวงภวังค์ฝังแน่นอุรา
กลับมาเถิดหนาเมตตาฉันก่อน
อย่าเลิกร้างจรก่อนลา
|
