อย่า...อย่ามาหาว่าฉันชอบใคร
อย่ามาคิดเป็นพิษโทษไป
ฉันยังอ่อนวัย อ่อนตามวิสัยโลกทราม
อย่า...อย่ามาหาว่าฉันรูปงาม
อย่ามารักมาหลงติดตาม
ฉันมันหวั่นหวามกลัวรักทรามสาปเอา
บางหน...หัวใจดิ้นรนร้องเร้า
บางครั้งภวังค์เปลือยเปล่า
หัวใจมีเจ้าคอยออกคอยเข้าวุ่นไป
เปล่า...ไม่มีเขาเนาเหนือจิตใจ
ไม่มีรักจะหลงผู้ใด
หัวใจสดใสเคยรักใครเปล่าเลย
(ซ้ำตั้งแต่ต้นอีกหนึ่งเที่ยว)
|