เกิดมาชาตินี้จงมีสุข
ลืมทุกข์ร่วมเร้าเริงกัน
ชีวิตจะยืนชื่นผิดวัยตายเมื่อไรเราไม่หวั่น
สนุกทุกวันรวมกันฝันความสุขทุกข์ทำไม
เกิดมาหากแม้จะหมองหม่น
ต้องทนอาจพ้นวันใด
อย่ามัวคิดถึงวันหนึ่งคงหายระทมตรมจิตใจ
แม้มัวไปคอยอาลัยอาวรณ์คงจะทอนรอนให้เหงาเศร้าตาย
เกิดมาสุดแสนจะยากยิ่ง
ชายหญิงชอบหรือความตาย
เมื่อเกิดมาแล้วแพรวเพริศศรีเร้าฤดีกันไม่หน่าย
สุใจก็หายกายใจนั้นก็พลันเรืองวิไล
เกิดมาต้องยิ้มกับความเศร้า
หากเราอับเฉาอย่างไร
ก็จงยอมรับความเศร้านั้นแม้ชีวันอยู่ต่อไป
ยิ้มรับภัยในดวงใจมั่นคงคอยพะวงความสุขสันต์เถิดเอย
|
