ลาลาแล้วลาฟ้าแม่โจ้งาม
มิข้ามอาถรรพณ์ชั้นหวามชั้นหวิวพลิ้วตามเมฆลอย
ลาทีพี่เอยน้องเอยเคยโอบกอดกลอย
ใจสำออยมันเลื่อนลอยคล้อยมาก้อยกอดกัน
ศาลเจ้าแม่เอ๋ยวอนสังเวยรักแม่โจ้เรา
อยู่ไหนไกลหมู่เราขวัญจะเฝ้าใฝ่ฝัน
ใจจะครวญหวนถวิลผูกพัน
แดนนิรันดร์สุขสันต์ขวัญเอ๋ยเคยเสวยหวานชื่น
ลาลาแล้วลาฟ้าดินถิ่นใจ
ยามไกลหวั่นไหวเพียงไหนจำฝืนฤทัยกล้ำกลืน
ลาพิงค์จากไพรมิตายไปใคร่กลับคืน
มายั่งยืนฝืนสะอื้นยืนดูแดนรื่นรมย์
ถึงมาไม่ได้ใจหนอใจรักแม่โจ้จริง
จะฝันมาแอบอิงเคลิ้มอ้อยอิ่งอารมณ์
วันและคืนฝันจะฝืนชื่นชม
ชีวิตอันสุขสมวอนสังคมรมย์ล้อมระรื่น
|
