(ญ 1) โธ่ ผู้ชาย เอ๊ะ ผู้ชายอะไรนั่น
ไม่น่าหวั่นก็หวั่นหวาดฤทัย แปลกอะไรไม่รู้ทัน
โธ่ ผู้ชาย นะผู้ชายทำใจขลาด
ไม่น่าหวาดก็หวาดขลาดรักใย
น่าหมั่นไส้กระไรนั่น
ยิ้มยวนเท่าไรน้ำใจนะเธอทำเซ่อกระไร
รักเป็นยังไงอัดอั้นไว้ไยเมื่อไหร่จะรู้กัน
โธ่ ผู้ชาย ชิ ผู้ชายทำโง่เง่า
นั่งกอดเข่าเจ่าจุกได้ทุกวันจะให้ฉันบอกอย่างไร
(ญ 2) อย่าให้งอน ง้อมากไปไม่ดีหรอก
ไม่อยากบอกออกปากฝากน้ำคำ โธ่ช่างทำไม่รู้ใจ
บอกเท่าไรแล้วกลับเมินทำเดินเลี่ยง
เฝ้าบ่ายเบี่ยงเกี่ยงอยู่ไม่รู้ที กลับเดินหนีผละเลยไป
แม้เดินกรีดกรายทิ้งชายสายตาก็ไม่กล้ามอง
แม้เธอไม่ลองกลับนิ่งเฉยมองจะต้องเสียใจ
แปลกจริงเออหรือว่าเธอจะรังเกียจ
ไม่น่าเกลียดก็เกลียดเกลียดรักไยเหตุไฉนไม่ลองดู
(ญ 3) โธ่ ผู้ชาย ชิ ผู้ชายนัยน์ตาบอด
จนจิตจอดจดจ่อพ่อแสนงอน อยากอ้อนวอนแต่นึกอาย
เซ่อ กระไร เซอะ กระไร ยังไงนั่น
ดูปากสั่นหวั่นหวาดขลาดเหลือใจ นี่อะไร เล่าผู้ชาย
หรือทำเล่นตัวหรือกลัวรักเล่ห์เสน่ห์อะไร
รักเป็นยังไงหากไม่รู้ใจก็อย่ามาเสียดาย
อกผู้หญิง นั้น ที่จริงมันลำบาก
จะออกปากฝากจิตก็คิดอาย โธ่ ผู้ชาย อะไรกัน
(ดนตรีรับหนึ่งเที่ยว แล้วร้องพร้อมกันในท่อน ญ. 3)
|
