(สร้อย) รำวงกันเถอะนะชาวเรา
จะมัวเฉยซึมเซานั่งเหงาอยู่ทำไม
เราชาวสงขลานครินทร์มีสุข
มาร่วมสนุกมาซิจะทุกข์อยู่ไย
ซ้ำ (สร้อย)
ชาย) เราพากเพียรเรียนมาก็นาน
คราวนี้ถึงทีสำราญมาเบิกบานกันไว้
พี่มาโค้งเจ้าเจ้าจะเฉยทำไมนะเจ้าทรามวัยออกไปร่ายรำ
หรือว่าพี่ไม่หล่อน้องไม่อยากรำคลอบอกพี่สักคำ
หมู่ชาย) รูปพี่ชั่วตัวดำถึงไม่อยากเคียงรำพี่ระกำจิตใจ
ซ้ำ (สร้อย)
หญิง) ได้ฟังเสียงเสแสร้งใส่ไคล้
น้องยิ่งแปลกใจที่พี่ชายพูดมา
มิอายแก่ใจเพ้อถ้อยคำร่ำไปเพ้อพล่อยทำไมพี่เป็นนักศึกษา
แสนเจ้าชู้หนักหนาขอตอบน้องมาพี่เรียนจบหรือยัง
หมู่หญิง) ทำเจ้าชู้น่าชังขอพี่อย่ามาหวังหวังน้องเป็นคู่รำ
ซ้ำ (สร้อย)
ชาย) ดูนะใจนวลน้องช่างดำ
พี่มองเห็นเจ้าว่างามเกินกว่าใครที่ไหน
ทั่วในสงขลาเจ้างามเหนือใครใครหลงเจ้าทรามวัยมาหลายขวบปี
ใจน้องดำเหลือที่พี่ตามเจ้าคนดีเจ้าซิไม่มอง
หมู่ชาย) จองน้องมีใครจองหรือว่ามีเจ้าของใครเขาจองหรือยัง
ซ้ำ (สร้อย)
หญิง) ชาติผู้ชายมิได้จริงจัง
ลิ้นล่อพอหวังเพ้อพูดพล่อยน่าชัง
พี่หวังหลอกเล่นรักไม่จริงไม่จังรักไม่จีรังน้องนี่ยังเคยเห็น
เห็นพี่ชายเลือกเฟ้นทิ้งขว้างเหลือเดนไม่เห็นจริงสักราย
หมู่หญิง) เรารับรักง่ายง่ายคงเป็นอีกหนึ่งรายที่ถึงตายด้วยตรม
ซ้ำ (สร้อย) สองเที่ยว
|
