ผ่องพรรณเฉิดฉันงามล้ำค่า
ชวนชื่นศรัทธาเหนือผกาดอกใด
อร่ามเรืองเหลืองแลวิไล
พลิ้วลมสดใสหอมซึ้งใจหนักหนา
ประดู่ดอกไม้ทรงคุณค่า
เมื่อถึงเวลาบานโสภาพร้อมอยู่
เมื่อโรยก็โปรยพร่างพรู
เปรียบดูก็เหมือนเราร่วมใจ
(*) ร่วมรักกลมเกลียวมั่น
จิตผูกพันมิได้หวั่นไหว
ศรัทธารักร่วมหทัย
ซึ้งใจเหลือ
ดอกเอยดอกไม้นามประดู่
สดสวยงามหรูคู่ขวัญเราทุกเมื่อ
มิ่งขวัญของเราเหล่าเรือ
เลือดเนื้อเราเชื้อชาวเช่นกัน
ซ้ำตั้งแต่ (*) อีกครั้งหนึ่ง
|
