ช. โอ้น้องนางพิมพ์ยิ้มงามเมื่อยามฟ้อนร่าย
พี่นี้เพื่อนตาย พี่รักไม่คลาย พลายแก้วยังไง
อยุธยาเมื่อคราที่ยังวิไลเป็นเอกกรุงไกร
เคยรักร่วมใจน้องใยไม่จำ
เมื่อเกิดอีกที มาพบนารี น้องคู่ร่วมรำ
ญ. น่าขำจริงเออ แหม เจอก็ทำเพ้อพร่ำ
มาร้องมารำ มาย้ำไม่วาย พรายแก้วอะไร
ช. แก้วแผลงฤทธี พี่ปองแม่พิมพิไลย
ญ. ยังไม่เชื่อใจ แก้วของใคร ๆ เสียใจไม่ปอง
ช. โธ่ แม่พิมพ์ปอง เชิญน้องปรานีเห็นใจพี่เอย
*ซ้ำทั้งหมด
|