พวกเราชาววนศาสตร์ไม่หวั่นหวาดความทุกข์ในป่า
เราปองพิทักษ์วนาปกป้องแนวป่าไม้ของเมืองไทย
มิเคยหวั่นเกรงอันตราย ผองเราชาติชายยอมตายในไพร
อดทนทำงานกันไป พยุงปรุงให้ป่าไม้แพร่พันธุ์
ถ้าเปรียบเแผ่นดินคือทองครองค่าทั่วธานี
ป่าเปรียบเสมือนมณีทวีค่างามอนันต์
ด้วยป่ารักษาเมืองเอาไว้ จิตใจเราซึ้งค่านั้น
จึงพลีพร้อมยอมชีวัน เพียรกันรักษาป่าไทย
เปรียบเสือรักแดนดง เราก็คงเฉกเช่นเสืออยู่ดงจงใจ
เปรียบนกระวังไพร เราเปรียบไปก็คงเหมือนชื่อมั่น
เรานี้ผูกพัน สร้างสรรถิ่นไพร คงไว้ไม่วาย คงไว้ไม่วาย คงไว้ไม่วาย
|