หน้าร้อนพี่มีเจ้าเคล้าคลอคู่
เป็นเหมือนอยู่เมืองแมนแสนหรรษา
หน้าฝนพี่มีเจ้าเคล้าอุรา
ตกเท่าไหร่ก็ไม่ว่าเชิญฟ้าพรำ
หน้าหนาวใครเขาหนาวเข้าเหน็บจิต
แต่พี่นี้ได้สนิทชิดงามขำ
กลับอุ่นเอมเปรมใจวายระกำ
ความรักนำใจพี่สุขอยู่ทุกครา
หน้าไหนไหนพี่ไร้เจ้าเคล้าคลอคู่
แสนหดหู่อาวรณ์นอนผวา
เดี๋ยวให้ร้อนเดี๋ยวให้หนาวร้าววิญญาณ์
หลั่งน้ำตาแทนน้ำฝนแล้วคนดี
|