ครั้งหนึ่งมีหนุ่มสาวรักกัน
มอบจิตใจผูกพันรักทวี
สุดสวาทเชียวคุณขาใครเห็นมายังดี
รักเสียจนไม่มีหัวใจให้ใคร
จนเมื่อชายได้ชมสมรัก
ชายก็ตีหน้ายักษ์ทิ้งไป
บอกไม่ถูกเชียวคุณเอ๋ยคนมิเคยตรมใจ
ทิ้งช้ำทรวงแทบตายเพราะชายฆ่าเอา
ฝ่ายหญิงนั้นไซร้มิใช่ใครไหนกัน
เป็นเพื่อนฉันสัมพันธ์มาแต่เยาว์
หนุ่มน้อยนั้นเล่าใครไฉนถึงมาเฝ้า
วอนเว้าให้ฉันหลงคำลวง
คำก็รักปักใจมิคลาย
คำจะตายหากฉันมิห่วง
อย่ามาหลอกเลยคุณขาฉันรู้มาเต็มทรวง
เชิญใช้ลมเล่ห์ลวงที่อื่นเถิดเอย
(ซ้ำหมดทั้งเพลงอีกครั้งหนึ่ง)
|
