เหลือลืมให้ลงใจคงยึดมั่น
หัวใจผูกพันรักมั่นไม่ร้างห่างไกล
แล้วเธอมาจากกันไป
ห่วงใยในสัมพันธ์เมื่อแรกรักกันนั้นหวานเหลือใจ
เหลือลืมไม่ลงซื่อตรงเหมือนว่า
รักดังแก้วตาไม่น่าจะลืมรักได้
น้ำใจเธอช่างโหดร้าย
ไม่เหลือเยื่อใยตัดขาดจากไปลืมได้ลงคอ
ลืมวันลืมคืน ....
ลืมชื่นที่เคยพะนอ ....
ลืมรักที่เราเคยก่อ
ลืมรักกันได้ลงคอน้ำใจเธอหนอช่างกระไร
เหลือลืมไม่ลงใจคงนึกอยู่
แสนจะหดหู่เหลืออยู่แต่ความช้ำใจ
ถึงเธอจะหมดอาลัย
เหลือไว้ความระทมจำต้องขื่นขมเศร้าอยู่คนเดียว
|
