สายลมโบกมาอุราคลายร้อนเร่า
ครั้งใดใจเศร้า เราสู้ฝืนฤดี
ฉะนี้หรือลืมรื่นรมย์มณี
ลมช่วยปรานี ไมตรีเห็นใจ
เสียงพิณผ่านลอยลิ่วครวญเพลงรักให้
แม้ฟังไกลใกล้ ดังหนึ่งฝังนิยม
หากแม้นดวงใจ กลับกลายระทม
เพลงที่ลอยลม สุดตรมวิญญา
แว่วมาแผ่วโผย
ผ่านโชยนั้นฟังสำเนียงดังว่า
กล่อมใจซึ้ง ตรึงติดตรา
จิตผ่องพรรณกว่าพื้นนภาผ่องเพ็ญ
เสียงเธอผ่านดังกว่าเพลงพิณเพ้อพร่ำ
เหมือนเธอเคยร่ำ คำฝากรักเช้าเย็น
โอ้ฉันยังจำนี่กรรมหรือเวร
จึงได้มาเป็น ดังเวรเวียนวน
|
