ได้ยลโฉมนางสวยเอยสะอาง
ดั่งกับนางในวิมาน งามสะคราญ ปานเทวี
เพ่งพินิจพิศไปทุกที่รูปทรงแม่นี้ช่างงามโสภา
วงพักตร์นางนั้นงามเกินกว่าองค์อุมา
สุดาเฉิดฉันเพริศพริ้ง พราวพรรณงามเนตรนั้นขำคม
อวบปทุมพุ่มนวล ช่างเย้ายียวนชวนชม
ครุ่นคิดพิศเพลินอารมณ์ ใจนิยมอยู่ไม่วาย
แม่งามขวัญเอยสองปรางน่าเชย
สุดจะเอ่ยคำอันใด ชวนคลั่งไคล้ ใจวาบหวาม
แรกเห็นนางฉันยังเพ้อพร่ำ โอษฐ์เจ้างามล้ำทำให้หมายปอง
นวลผิวกายนั้นดูงามผ่อง
ดังกับทองประโลมลูบไล้เกศ ของนางไซร้ดำยิ่งคล้ายขนกา
หากจะเปรียบเทียบนาง ทั่วทั้งสรรพางค์กายา
ก็คล้ายมณีอันมีค่า งามโสภาประดับกาย
|