ลาต้องจำลาไปก่อนแล้วเอย
ณ. ถิ่นนี้เคยร่วมสัมพันธ์กันอยู่นานเนาว์
สถาบันที่โอบเอื้อเรา นามพระจอมเกล้าฯ
คือเงื้อมเงาผองเราสุขสันต์
ร่วมกันช้านานหนักหนา
มองเห็นสีแสดยิ่งหมองอุรา
สวยสดซึ้งตา คือสัญญลักษณ์แห่งของเรา
แม้อยู่หนใดไม่อับเฉา
สายเลือดของเรา สถาบันเดียวมั่นไม่คลาย
ร้างกายใจอยู่คู่ขวัญ โอ้หม่นหมองนาน
ถึงคราลาอาจารย์ นั้นอาลัยหนักหนา
จำต้องจำไกลไปห่างลับตา
ขอให้สัญญาจะหวนมาเยือนเยี่ยมอย่างเคย
ยามนี้ใจเศร้าสุดเฉลย
สถานที่เคย ได้คุ้มครองผองเราสุขสันต์
ประทานสรรพวิชาผอง
แดนเทคโนโลยีที่นี้ได้ครอง
ผาสุกสมปอง เราทั้งผองร่วมสถาบัน
แม้อยู่หนใดไม่แปรผัน
สายเลือดสัมพันธ์ มั่นสายใย ไม่จืดไม่จาง
ถึงคราวจำห่างจากกัน โอ้จำร้างกัน
เหลืออาลัยรำพัน หัวใจมั่นไม่ลืม
|
